konik polski: ŻYCZENIA

Konie

Konik polski, to rasa koni małych, pochodzących od dzikich koni Tarpanów występujących na obszarze Europy. Tarpany, które przetrwały zostały odłowione i umieszczone w prywatnym zwierzyńcu hrabiów Zamoyskich. W 1808 roku z powodu panującej biedy zostały rozdane do użytkowania chłopom, w wyniku krzyżowania się z lokalnymi końmi wykształciła się rasa nazwana przez prof. Vetulaniego konikiem polskim. Konik polski charakteryzuje się wysoką inteligencją, łagodnym charakterem, jest odporny, wytrzymały, ma niski wzrost (do 140 cm), silną budową ciała, twardy róg kopytny. Jest to rasa późno dojrzewająca (3-5) i długo żyjąca. Konik polski to przede wszystkim koń wierzchowy, do rekreacji, rajdów konnych i wycieczek doskonały. Jego niski wzrost sprawia, że wielogodzinne siedzenie w siodle nie jest uciążliwe, jest odważny i dzielny. Nadaje się również do prac rolnych i lekkich zaprzęgów, a jego łagodny charakter i inteligencja sprawia, że jest niezastąpiony w hipoterapii. Konik polski to świetny wybór dla całej rodziny, również dziecka, bo gdy nasz mały jeździec dorośnie, to nie będzie musiał rezygnować z jazdy na swoim przyjacielu, konik polski bez uszczerbku na zdrowiu poniesie jeźdźca o łącznej wadze do 130 kg

wtorek, 24 grudnia 2013

ŻYCZENIA

Powiedzmy, że to ta pierwsza Gwiazda, na którą wszyscy czekamy...

Kochani, w te święta pragniemy Wam złożyć Życzenia Zdrowych i Wesołych Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku, zdrowych i pomyślnych dla naszych wiejskich planów, ale i codzienności naszej, aby zawsze wiatr omijał nasze domy, aby choroby omijały nasze zwierzęta.
Aby w kurniku zawsze były jajka, a nasze ogiery nigdy nie kopały i nie gryzły:-) Aby nasze źrebięta, koźlęta, psięta, jagnięta, dziecięta, rodziły się piękne i zdrowe rosły. Aby nasze psy kopały mniej dziur, w których po ciemku można złamać nogę. Aby wszystko rosło zdrowo, a plony były obfite i abyśmy się nie poddawali - my, czyli Ci czasem przerażeni ogromem wziętym na barki nie tylko pracy ale i odpowiedzialności za te mniejsze życia ( chociaż czasem poważnie zastanawiamy się, czy te życia są mniejsze ), które towarzyszą nam każdego dnia w naszym wiejskim życiu.

Paulina i Agnieszka