Radość wielka

Już tłumaczę dlaczego. Otóż może ktoś pomyśli , że się chwalę (a niech tak myśli!) , ale ja po prostu się cieszę. Ukazała się kolejna gazeta, w której to mój maż został poproszony o komentarz, choć w lokalnych gazetach zdarza się to dość często i od kilkunastu lat, to jednak tytuły ogólnokrajowe bardzo mnie cieszą, i nadal robią na mnie wrażenie. nawet takie malutkie i nieważne czy są to felietony do wydania internetowego, czy przedruk w Angorze, czy malutki komentarz, bo zawsze jestem tą pierwsza osobą, która to czyta przed wysłaniem, albo zaraz po. Jest mi niezmiernie miło gdy mogę pójść do kiosku, kupić gazetę i odnaleźć w niej nazwisko męża, czuję wtedy radość i dumę, może tym większą, że sama nie realizuję się zawodowo, nie wiem, ale cieszą mnie te jego sukcesy duże i małe. Staram się też zbierać wszystkie gazety, choć wiem, że nie zawsze mi się udaje, często są to niewielkie nakłady, no i nagrania radiowe i telewizyjne zostają tylko w mojej głowie, choć pewnie mogłabym jakoś to ponagrywać, to jednak nie mam, ale muszę przyznać, że słowo drukowane ma dla mnie jakiś czar nieopisany i te gazety sprawiają mi największą radość.

Chyba wyszedł specjalny wpis dla mojego męża, więc niech i tak będzie. Kocham Cię bardzo i jestem z Ciebie dumna!