Pierwsze palenie, pierwsza herbata z rumem...

...czyli jednym słowem jesień i zimno. Dziś u mnie było około 10 st., szaro, padało w sumie cały dzień z przerwami, nie mogłam się do niczego zmobilizować. Dopiero pod koniec dnia zebrałam się do sprzątnięcia stajni i wyzbierania jabłek dla koni, które to od jakiegoś czasu opadają. Miałam dziś skończyć zbierać i zrywać orzechy laskowe, które drugi rok z rzędu obrodziły mi pięknie, ale nie było jak i ochoty brak. Dopiero przed godziną wzięłam się za gotowanie kolacji na ciepło, ta pora roku to dla mnie czas moich ulubionych potraw, gulaszy, carry, bigosów, tłustych rosołów... hmmm.... rozmarzyłam się, może nawet w depresję jesienną nie popadnę jak sobie dobrze ugotuję, mam też w sumie co czytać, więc myślę, że jakoś dam radę, a przynajmniej taką mam nadzieję. Jedyna nadzieja, że grzyby będą jak tak sobie popada, choć na targu jeszcze nie ma znaków grzybowych, bo ja mam taki odziedziczony po ojcu moim sposób - trzeba iść na targowisko i sprawdzić czy znajomi handlarze stoją z grzybami, jeśli tak to znaczy, że grzyby w naszej okolicy się pojawiły, jeśli na targu ni grzyba, to w lesie to samo i nie ma co paliwa spalać.

konie wczoraj, jednocześnie spały i tarzały się, zaczynamy im nawozić na to ich podwórko piach, strasznie im ten piach podoba, obornik na razie zgrabiam na koniec i myślę, że tak będę robić, a potem raz w tygodniu wywozić

konie i ich ulubione jabłka, codziennie zbieram dla nich wiadro jabłek są przeszczęśliwe, jak widzą w moim ręku czerwone wiadro, to rżą do mnie radośnie, bo wiedzą że zaraz przyniosę im jabłka

W sumie, to nawet przyjemnie się zrobiło, jest wieczór, ciemno, ogień spokojnie pali się w kominku, kanarek podśpiewuje, "Zagadka nakręcanego człowieka" Marka Hoddera zerka na mnie zachęcająco z szafki nocnej, więc chyba szybkie myju, myju i do łóżeczka dopóki Michałek nie wróci, a wtedy usiądziemy sobie razem przy stole, zjemy ciepłą kolację i opowiemy sobie co tam się działo w ciągu całego dnia i taki będzie dzień za dniem aż do wiosny...