hmm.....

Okazuje się, że powiedzenie "kota zabiła ciekawość" odnosi się nie tylko do kotów, ale i do mnie. Nie wiem jak wiele osób tu zagląda i poczytywało sobie moje wpisy i komentarze, ale na pewno część osób tak i ma świadomość konfliktu między mną a kolegą pewnym. W całym tym konflikcie czuję się tak jakbym robiła coś złego, a przecież są to absurdalne oskarżenia, mój mąż ma takie swoje powiedzonko, "udowodnij że nie jesteś wielbłądem", no udowodnij! To tak jak ze sławnym zabawnym pytaniem, na które mamy odpowiedzieć krótko: tak,  lub nie, a pytanie brzmi "czy nadal pijesz?", spróbujcie na nie odpowiedzieć.
To wszystko jest absurdalne i ja nie wiem jak mam udowodnić, że nie jestem wielbłądem, moje konie mają pastwiska, które są niestety od połowy sierpnia nie do użytkowania, będą do użytku się nadawały dopiero na wiosnę. Sugerowanie, że moje konie są karmione tylko miłością jest nadużyciem i nieodpowiedzialnością skrajną, w dodatku mija się z prawdą. Muszę przyznać, że teraz to już mi się chce śmiać okrutnie, bo do tej pory gdy przypomniałam sobie konflikt, to czułam zdenerwowanie, a teraz to już się ubawiłam tymi absurdami. A dlaczego wspomniałam o "kociej ciekawości", ponieważ na atak odpowiedziałam atakiem i czekałam na kolejny w tej bitwie, ponieważ atak nie nastąpił w oczekiwanym przeze mnie miejscu, to zaczęłam się rozglądać za innymi potencjalnymi miejscami gdzie może nastąpić i znalazłam na blogu kolegi.
A zajrzałam tam z ciekawości, czy aby tam nie naszykował zasadzki i okazało się, że się nie myliłam.
Na koniec kto chce wierzyć, że jestem wielbłądem, to proszę bardzo, nic na to nie poradzę, a kto nie to nich sobie przejrzy blog cały, tam znajdzie wszystkie odpowiedzi.