Mali mordercy dla Hany, moje nowiuśkie kury, jedno jajko i znudzone koniki

Wpis będzie długi, bo długo nic nie pisałam:-) Na początek może z zupełnie innej beczki, otóż wszyscy, którzy zaglądali na mój drugi blog wiedzą, że hobbistycznie zajmuję się renowacją, ale od bardzo niedawnego niedawna :-) jestem w posiadaniu akcesoriów, które stwarzają nowe możliwości i teraz co jest i co będzie możliwe

No więc tak - miałam stara obudowę od zegara z mosiądzu, do której wymyśliłam sobie cyferblat z pokrywki kubka porcelanowego, kubek dawno temu się stłukł (a właściwie dwa) i zostały przykrywadełka w urocze kwiatuszki, ale schody zaczynają się gdy mamy wywiercić otwór w porcelanie, Matko, jak ja się wtedy namęczyłam różnymi wiertłami, a teraz dzięki mojej nowiuśkiej multiszlifierce, można nie tylko przerabiać, ale i ratować różności ze szkła i porcelany. I tak oto uratowałam mój ukochany pechowy czajnik elektryczny z porcelany, któremu systematycznie obtłukiwał się dzióbek - został ucięty i oszlifowany, może już nie jest tak ładnie wykrojony i zgrabny, ale za to nie wygląda jak stary obtłuczony parch! Teraz muszę szafki poprzeglądać i pomyśleć - co by tu jeszcze zrobić...

Teraz o mojej nowej miłości - o kurach, M. wczoraj dostał w prezencie od naszych przyjaciół ze wsi dwie kury takie co to już niosą i koguta, kury to mieszańce, kogut jest po zielononóżce, a nasze to Rosa I, co się wylęgnie w przyszłości... tego nie wie nikt - to jest wielka tajemnica natury;-) Kury po przywiezieniu kazano nam odseparować, aby się nie pogryzły, więc zrobiłam im imprezę integracyjną - biesiadowanie przy wspólnym stole, po godzinie je wypuściliśmy, bo nie mogliśmy się doczekać, kury się nie kłóciły za to jak się zaczęło ściemniać, to chciały do swojego kurnika i za ogrodzenie.

 Na szczęście kogut doleciał do połowy i dał sobie spokój i wszyscy razem poszli grzecznie spać, trochę było zamieszania z miejscami,ale w końcu jedne na drugich, a kogut na szczycie tej piramidy zasnęli. Dziś kury dostały "gniazdka", a po godzinie ja dostałam jajko!

Kurnik z tyloma kurami wygląda już całkiem imponująco:-)

Jeszcze konie na padoku wyjątkowo znudzone, pada i jakoś tak smutno i mokro, no i brudno, bo jak pada, to nie sprzątam, tylko przed stajnią i wybieg dla kurek i kogucika oczywiście:-)

A teraz o mordercach.

Tak, tak, te małe słodkie pieski, to okrutni mordercy.
Jakiś czas temu zniknęła Macchina, czy spotkał ją ten sam los co Niunię nie wiem, ale ostatnie maleństwo z miotu, jest w domu i już nie wyjdzie do wiosny, mimo, że cały czas tylko kombinuje jak tu zwiać na dwór.

A jak to wszystko było?
Pewnego dnia, a było to jakiś czas temu (kilka dni, może tydzień) usłyszałam, że psy małe o coś się kłócą i bawią, kontrolnie jak zwykle wyszłam z domu, widoku tego nie zapomnę do końca życia, jak i tego co się później stało - Basior biegał zadowolony po podwórzu z kotkiem małym w pysku, kotek był już nieżywy. Poszłam za nim, a on zatrzymał się spojrzał na mnie zadowolony i szczęśliwy po czym zaczął jeść małego kotka, podleciała Luna i urwała kawałek mojego kotka i również szczęśliwa na mnie spojrzała po czym uciekła. Wróciłam do domu tak zszokowana, że po pewnym czasie zabolały mnie oczy i zdałam sobie sprawę, że nie mrugam i mam wytrzeszcz z szoku, nie byłam w stanie się poruszyć. Gdy już doszłam do siebie  natychmiast poszłam szukać Tomiego (ostatnie małe z miotu) i zabrałam go do domu - kulał przez następne trzy dni na przednią łapkę. Zastanawiałam się czy to możliwe, że one zabiły Niunię, że może koń nadepnął, a one tylko ścierwo porwały, zastanawiałam się gdzie popełniłam błąd, przecież jak tylko oczka otworzyły, to znosiłam małe koty, aby były razem, bawiły się, nigdy nie były agresywne, żaden z moich psów. Po kilku dniach zobaczyłam przez okno jak napadły szczęśliwe Charliego - dorosłego kota, kąsały go lekko - chciały sprowokować do zabawy w gonienie kota, atakowały z każdej strony, ale Charlie to dorosły kot,cierpliwie znosi to psie chamstwo, a jak przekroczą granicę to wystawia pazury i pokazuje zęby, wtedy żarty się kończą i jest koniec zabawy. Malutki kotek nie jest w stanie się obronić i prawdopodobny scenariusz zaczął się malować w mojej głowie, psy chciały się bawić, hierarchia nadal się ustala, więc zabawa w polowanie jest formą rywalizacji, kto zdobędzie zdobycz - kto złapie kota. Ciałko malutkiego kota jest tak delikatne, a małe psy tak łatwo tracą kontrolę nad naciskiem szczęki, a może jeden drugiemu chciał odebrać kota i wtedy ten pierwszy zacisnął szczęki mocniej, a gdy pojawiła się krew i ciałko przestało się ruszać, to przestało być kotem - kumplem, a stało się mięsem - jedzeniem. Patrzę jak psy z kotami razem przed drzwiami czekają zgodnie na wieczorne karmienie i w głowie mi się nie mieści, że granica jest tak cienka...