Ładna dziś pogoda, proszę państwa.

Tak to się porobiło, że ładna pogoda to dla coraz większej ilości osób niekoniecznie słońce, ale życiodajny deszcz.
My tu, odkąd jako rolnicy zamieszkaliśmy na wsi, też zmieniliśmy nasze podejście do prognozy pogody na inne niż miastowi. Oni w dużej części chyba już nie pamiętają, z czego robi się chleb, skąd się biorą ziemniaki, i że szynka, kiełbasa oraz szaszłyk najpierw muszą zjeść bardzo dużo roślin, by po długim, zawiłym i smutnym procesie produkcyjnym wylądować na półce w Biedrze i kosztować tyle, że ten rolnik, co te krowy czy świnie trzyma, nie ma wyjścia, tylko futrować je zmodyfikowaną soją i kukurydzą, jeśli mają szczęście. Bo dobrze to tanio.

No więc, do tego wszystkiego potrzebna jest woda. Zarówno w Polsce, jak i w Brazylii, gdzie oni tę soję uprawiają, wycinając lasy tropikalne na potęgę. A jak lasy się wycina, to rezerwy wody w gruncie się zmniejszają, zarówno w Brazylii, jak i w Polsce.

To, co teraz pada, to pierwsza porządna trzydniówka od zimy. A w zimie śniegu prawie że nie było.
A że robi się zdjęcia, kiedy jest ładna pogoda, to wyruszyłam w kaloszach i pod parasolem, by udokumentować mokrość i cieszyć się majem.

Kwitnie pigwa, trochę późno. Znowu owoce nie zdążą dojrzeć.

Bodziszkowy busz - Tabaaza, cieszysz się? To Twoje!

Bardzo mokre liście hosty.

Widzicie to? Stoi pod krawędzią dachu tarasu i jest pełne. Teraz już się przelewa.

Warzywniak prawie do końca zasiany, zasadzony i rośnie.

Cebula i czosnek - to będziemy jeść w zimie.

A tu druga strona. Kapustki, sałatki, biedne malutkie truskawki. Ziemniaki pod słomą.

Pachną!

Trawa ruszyła. 

Rabatka bylinowa z irysami co jeszcze nie chcą kwitnąć. Tabaaza, powiedz im!

Nasza rzeczka, pełna wody. Rzadki widok ostatnimi laty.

Plum, plum, plusk, plusk, kap, kap.

W końcu jest zielono.

Chowamy się pod dachem, póki jest. Kiedy pójdziemy na letnie pastwisko, tam będzie dach z liści.