Relacje z zagrody Pauliny:-)

Chciałam przekazać całkowite prowadzenie bloga Agnieszce, ale się nie zgodziła:-( a to z tego powodu (chciałam ja, a nie ona się nie zgodziła), że poza brakiem zupełnym czasu, zostałam bez aparatu:-( a czasem i bez laptopa jestem. Tydzień mam wypełniony całkowicie pracą, a weekendy wyjazdami do, lub odwiedzinami rodziny i przyjaciół - nie narzekam oczywiście, wręcz przeciwnie, ale powoduje to wszystko życie w bardzo szybkim tempie. Będę więc pisać rzadziej, może publikować maleńkie wpisy z telefonu, no i zdjęcia nie będą już takie jak bywało dawniej, bo na odkupienie aparatu jeszcze długo będę musiała czekać. Ale cieszę się, że jestem, choć nawet tak rzadko, bo ta nasza mała wiejska społeczność daje niesamowite poczucie akceptacji i zrozumienia, dla wyboru życia na wsi:-)
A teraz, zdjęciowo-filmowa relacja z zagrody wiejskiej:-)

Po pierwsze - kury nowiuśkie mamy, na zdjęciu widoczna perliczka, a poniżej leghorn z zielononóżką, a wewnątrz kurniczka ukrywa się rosa Aracuana popielata piękna. Na koniec filmik, o kurzych kąpielach piaskowych.

Wszyscy znają, a jeśli nie, to i tak pewnie kojarzą gry typu escape, czyli znajdź drogę wyjścia/ucieczki i że jeszcze takich zawodów dla huskych nie wymyślono, to uwierzyć nie mogę. Można by na przykład zamykać je w jakiejś zagrodzie czy pomieszczeniu i sprawdzić, które najszybciej znajdzie drogę ucieczki, a trzeba Wam wiedzieć, że one skaczą przez ogrodzenia, przekopują się, przeciskają w skomplikowany sposób przez najciaśniejsze szpary, otwierają drzwi z klamki i różne zapadki w różnych zamknięciach pokonują. Mieć haskye, to ciągła walka i wymyślanie nowych przeszkód w ich ucieczkach, oczywiście one nie pozostają bierna, gdy postawimy jakąś przeszkodę na drodze wyjścia od razu zaczynają szukać słabego ogniwa. Dlatego dostały siatkę na bramę, z końmi jest zresztą podobnie, a przynajmniej z konikami polskimi, z podziwu nie mogę wyjść jak widzę gdzieś konie pasące się spokojnie wewnątrz jakiejś przestrzeni z prowizorycznym ogrodzeniem, dlatego one również dostały siatkę i choć ją skubią od góry, to chociaż siłą jej staranować nie próbują.

A tak wygląda pracowity dzień w ulu, na razie nie ma miodu do wyjęcia są zabudowane częściowo dwa plastry w nadstawce, ale nie zasklepione jeszcze, choć muszę się pochwalić, że próbowałam już własnego miodu, gdy były niszczone ich dzikie konstrukcje w ulu, tam było troszkę miodu i po korekcie ramki i wycięciu kawałka plastra poza ramką z miodem wyssałam prosto z plastra odrobinę miodu. Był ciepły, lekko kwaskowy, zupełnie inny, juz nie mogę doczekać się zbioru:-)

Nadal nie jemy też mięsa, co spowodowało odkrywanie nowych smaków. Okazało się, że przynajmniej w moim przypadku, mięso powodowało pójście na hmmm.... łatwiznę chyba i ograniczenia kuchenne w smakach i różnorodności potraw. Mięso jest dość prosto przygotować i nie trzeba go bardzo wzbogacać aby było dobre, wystarczy znać kilka trików np. z octem jabłkowym, czy winnym aby było kruche i soczyste. Natomiast gdy nie ma go w naszym menu zaczynamy poszukiwać nowych rzeczy i tak trafiłam na hummus, jest to groch włoski z pastą sezamową, oliwą z oliwek, sokiem z cytryny i czosnkiem zmiksowany na pastę, ja ja podałam z podpłomykami i wszyscy byli zachwyceni smakiem, do tego roztarłam w moździerzu świeżą bazylię z oliwą z oliwek - poezja smaku i aromatu. Powyżej umieściłam zdjęcie przykładowego obiadu bez mięsa - gulasz pieczarkowy z kaszą i kalarepką świeżą. Okazuje się, że pieczarki dają ten konkretny rys potrawom bez mięsa, są świetną bazą jako wywar pod zupy (oczywiście nie wszystkie), czy inne potrawy, lub tak jak ostatnio jako gulasz aromatyczny uduszone na maśle z cebulką i pietruszką, zagęszczone mąką i aromatycznymi przyprawami.

A oto ja na mojej łące, podczas bardzo rzadkich momentów wytchnienia z książką i bez ataków alergii:-)