Sprawozdanie czerwcowe - irysy, bzy oraz inne różności.

 

Pan Blogger wziął i przestawił kolejność zdjęć. Nie będę się z nim dziś szarpać, niech się cieszy, że ma, jak chciał. Czyli od tyłu do przodu.

Ja znowu się cieszę, bo pięknie wszystko rośnie, kwitnie i pachnie w obejściu. No, może z wyjątkiem kanki z gnojówką pokrzywową. Otwarłam dziś, po paru tygodniach zamknięcia, i buchnęło straszliwym smrodem.

A poza tym, bujnie i zielono.

Tu mamy naszą pierwszą różę, pięknie pachnącą, klasycznym zapachem różanym, z odcieniem cytryny, pośród bodzichów od Taaby oraz azalii, co też nieziemsko pachnie.

Irysik z miasta Odzi, z tych większych.

Ten też z tych wyższych, aże go zgięło po deszczu i wichurze.

Też Taabazowe cudeńka irysowe.

Tu mamy rabatkę z irysami, w tej części, gdzie irysy się skończyły.

Księżniczka Pi podczas popołudniowej toalety.

Oraz podczas medytacji.

Dora zażyczyła sobie nasze krzaki bzu pooglądać, to proszę bardzo. W kolorze waniliowym.

To akurat nasze drzewko pigwowe, co to pięknie kwitnie, następnie produkuje owoce, a potem się okazuje, że sezon o miesiąc za krótki i te pigwy, zielone i twarde jak kamienie, spadają po pierwszym przymrozku w trawę i do niczego się nie nadają.

Bzy w krzako-żywo-płocie.

Bzy wzdłuż ogrodzenia.

To chyba lilak Meyera, koło bramy.

Tu mamy naszą nową rabatkę bylinową, którą właśnie zasiedlam, już nie wygląda tak pusto i czarno. Tak było 2 tygodnie temu.

Kwiatki różne.

I różniaste.

Koniowate poszły na letnie pastwiska, widujemy się wcześnie rano, potem one idą na górę i przeczekują aż się upał skończy, a ja idę do chałupy i czekam, aż się upał skończy. 

Tu mamy iryski wcześniejsze i niskie.

Tu też, te są sprzed 3 tygodni co najmniej.

A ten tutaj jakiś czterodzielny, dziwny trochę. Też z tych małych.

Tak to wygląda, proszę Pani Tabaazy, oraz Pani Dory.
Dotrzymałam słowa, pokazałam co obiecałam i nic ponadto. 

Zmęczonam dziś.